اعتراف میکنم که دیگه بریدم

تا حالا چند تا از اين مامان هاي ني ني وبلاگي گفتند جالب و عجيبه که يه بابا داره واسه بچه اش وبلاگ مي نويسه. خوب راستش الان دارم ميبينم جاي تعجب هم داره چون بعد از يه غيبت طولاني و غافل شدن از نوشتن خاطرات پارسا، دارم اين مسئوليت سنگين را واگذار ميکنم.

و جانشين بر حق بابا کسي نيز جز "ميتي کومان"... نه نه نه چي شد جوگير شده بودم. مامان پارسا قراره کمکم کنه. تا ببينيم که چه پيش آيد. در هر صورت پارساي بابا بايد منو ببخشه که اين اواخر به خاطر مشغله کاري غافل شده بودم.